در توییتر دیدم که یاشار مشیرفر، توییتی را منتشر و بابت توییت یا نظر دیگری که جایی داده و احتمالاً موجب رنجش فرد یا افرادی شده، عذر خواهی کرده. بعد دیدم با حدود 2000 نمایش، حدود 40 لایک و یک کامنت گرفته. نکاتی به نظر رسید که طی رشته‌توییتی منتشر کردم. این رشته توییت را اینجا هم منتشر می‌کنم چون به نظرم مهم است.
تاکید می‌کنم که آنچه نوشته‌ام هم ناقص است و هم می‌تواند غلط باشد. این، فقط نظر من است. خوشحال می‌شوم نظر شما را در بخش کامنت‌های این مطلب بخوانم. ضمناً در توییتر، «لحن» برخی توییت‌هایم جدی و برخی، غیر رسمی و خودمانی است. این توییت، با لحن یا Tone Of Voice خودمانی و غیر رسمی برای توییتر تنظیم شده. شاید بهتر بود برای انتشار در اینجا لحن را به لحن رسمی سایت کار و کسب نزدیک‌تر می‌کردم ولی ترجیح دادم اینجا در سایت کار و کسب هم به همان شکل منتشر شود و لحن را تغییر نداده‌ام. البته یکی دو غلط املایی را اصلاح کرده‌ام.
احترام گذاشتن خوبه. خوبه که به کسی که زحمت کشیده، راهی رو رفته، به بقیه هم کمک می‌کنه احترام بذاریم تا مسیرش رو ادامه بده ولی، بت ساختن غلطه.
توی پروفایلم با اطمینان و صادقانه نوشتم:
بسیار اشتباه کننده
اینجا هم یک بار تا این حد رسیدم:
https://twitter.com/AdelTalebi/status/1636714390748557320
یادمون باشه: همۀ ما اشتباه می‌کنیم. پس هم با اشتباه دیگران مهربون‌تر برخورد کنیم و هم وقتی خودمون اشتباه می‌کنیم بپذیریم.
تازگی‌ها بیشتر و بیشتر سعی می‌کنم وقتی مشکلی می‌بینم، اولش به جای اینکه عمومی اعلام کنم به خود شخص یا شرکت، خصوصی بگم.
اگه طرف یا شرکت نپذیرفت، ببینم مشکل ابعاد عمومی هم می‌تونه داشته باشه یا نه؟ اگه داشت، اون‌وقت بیام و به صورت عمومی اعلام کنم.
پذیرش اشتباه، اولین قدم در راه اصلاحه. تا وقتی نپذیریم که اشتباه کردیم طبیعیه که اصلاح نمی‌تونه شروع بشه.
البته مثل همه، من هم خیلی وقت‌ها هیجانی می‌شم و رویه‌ای رو که برای خودم در نظر گرفتم انجام نمی‌دم. گاهی زود، تند، سریع، انقلابی(!) توییتی می‌زنم، پستی توی لینکدین یا استوری‌ای توی اینستاگرام (بسته به مخاطب و وصل شدن فیلتر شکن البته!) می‌ذارم.
دروغ چرا، گاهی برای توجه، گاهی برای لایک، گاهی برای نشون دادن اینکه «آره! من خیلی بلدم!» مطالبی رو منتشر کردم. می‌پذیرم.
ولی فکر می‌کنم اگه اشتباهاتم رو بپذیرم و اون را به صورت عمومی اعلام کنم، کمک می‌کنه در ادامه، احتماالاً کمتر اون اشتباه رو تکرار کنم و اگه کسانی تحت تاثیر حرف من بودن یا حتی حرف یا نظر من رو درست فرض کردن، متوجه اشتباه من و نظری که قبلا دادم بشن.
از نظر شخصی هم، به نظرم پذیرش اشتباه، و اعلام اون، اولین قدم در راه اصلاحه. تا وقتی نپذیریم که اشتباه کردیم طبیعیه که اصلاح نمی‌تونه شروع بشه. به نظرم خیلی مهمه که وقتی می‌بینیم کسی متوجه اشتباهش شده و عذرخواهی می‌کنه یا اعلام می‌کنه، حتماً با لایک، کامنت، کوت، پیامی در خصوصی، هر جور، بهش واکنش نشون بدیم و تشویقش کنیم.
چرا؟ چون:
1-یه سیگنال مثبت به اون آدم می‌دیم
2-یه سیگنال قوی به خودمون و ذهنمون برای کاهش احتمال اون اشتباه می‌دیم
3-کمک می‌کنیم که فرهنگ پذیرش اشتباه و فرهنگ عذرخواهی توی جامعه بیشتر گسترش پیدا کنه.
ضمناً، با این Interactionها، افراد بیشتری Imperession روی اون اشتباه می‌گیرن و کمک می‌کنه دیگران هم بهش فکر کنن و اگه اون‌ها هم احتمالاً اون اشکال یا اشتباه رو دارن روش کار کنن.
خیلی مهمه که وقتی می‌بینیم کسی متوجه اشتباهش شده و عذرخواهی می‌کنه یا اعلام می‌کنه، حتماً با لایک، کامنت، کوت، پیامی در خصوصی، هر جور، بهش واکنش نشون بدیم و تشویقش کنیم.
اصل ماجرا همین موارد بالا بود. در ادامه، یه خواهش شخصی و خیلی مهم هم دارم.
خیلی‌ها به من لطف و محبت دارن و حتی وقتی اشتباهات من رو می‌بینن و متوجهش می‌شن، به من نمی‌گن. خیلی‌ها هم فکر می‌کنن حتماً هر چیزی که من (یا افرادی که شاید کمی شناخته شده باشن) بگن حتماً درسته و حتی فکر می‌کنن که اصلاً خودشون اشتباه می‌کنن!
دوست داشتم بگم و تاکید کنم که همۀ ما آدمیم. فهم همۀ ما محدوده به استعدادها، توانایی‌ها، فرصت‌هایی که برامون پیش اومده، زمانی که در اختیار داشتیم، شرایط محیطی که توش قرار داشتیم و کلی عامل دیگه. چون فهم همۀ ما ناقص و محدوده، چون هیچ‌کس کامل نیست پس هیچ‌وقت، از هیچ‌کس بت نسازیم.
احترام گذاشتن خوبه. خوبه که به کسی که زحمت کشیده، راهی رو رفته، به بقیه هم کمک می‌کنه احترام بذاریم تا مسیرش رو ادامه بده ولی، بت ساختن غلطه.
پس یه خواهش مهم از شما:
لطفاً اگه اشتباهی از من می‌بینین یا چیزی به نظرتون می‌رسه، حتماً به من بگید. ممکنه نگاه یا زاویۀ دید من به یه موضوع با نگاه و زاویۀ دید شما متفاوت باشه. ممکنه هر دومون اشتباه کنیم. حتی ممکنه حرف‌ها و نظرمون در تناقض باشه و هر دو درست بگیم! و شاید هم نظر یکی از ما درست‌تر باشه. نظرمون رو انتقال بدیم.
وقتی یه تذکر از جاهای مختلف تکرار می‌شه، لااقل باعث می‌شه من به عنوان شنونده به فکر این بیافتم که بیشتر فکر کنم و اگه لازمه زاویۀ نگاه خودم رو تغییر بدم یا لااقل از زاویه دید متفاوت هم به موضوعات نگاه کنم.
من، از اون‌هایی که توی این سال‌ها، تلفنی، پیامکی، توی دایرکت یا به صورت عمومی اشتباهات من رو تذکر دادن ممنونم.
من سعی می‌کنم وقتی اشتباهی رو می‌بینم و می‌خوام اون رو عمومی اعلام کنم اگه هدفم اصلاحه و نه خودنمایی، با ادبیات درست و بدون توهین بگم و معمولاً سعی می‌کنم راه‌کار هم بدم.
توهین، استفاده از الفاظ نادرست، فحاشی، حتی برای بزرگترین اشتباهات، فقط چند تا لایک اضافه می‌آره. اون هم به نظرم، از آدم‌های فحش‌پسند و دارای مشکل شخصی و ذهن ناسالم.
اگه هدفمون اینه که فرهنگ جامعه رو بهتر کنیم، فضای کسب و کار رو بهتر کنیم، کمک کنیم به طرف مقابل برای اصلاح یا هر هدف متعالی دیگه‌ای داریم، باید از ادبیات درست استفاده کنیم وگرنه به هدفمون نمی‌رسیم.
ممنون که تا اینجا خوندید. یه جمع‌بندیی کوتاه با تاکید بر اینکه نظر شخصی منه و شاید مواردی که می‌گم اشتباه باشن:
1-وقتی کسی اشتباه خودش رو پذیرفته، بهش ری‌اکشن و سیگنال مثبت بدیم.
2-وقتی متوجه اشتباهمون شدیم، احتمالاً اعلام کردنش هم برای خودمون و هم مخاطبانمون مفیده.
3-اگه خواستیم تذکری بدیم با ادبیات درست این کار رو بکنیم.
4-با هم مهربون‌تر باشیم.
* پایان.
پی‌نوشت سایت: لطفاً شما هم نظرتون رو با من به اشتراک بگذارید. اگه عضو سایت باشید، موقعی که پیامتون توی سایت منتشر می‌شه یا اگه من پاسخی به شما بدم، بهتون اطلاع‌رسانی می‌شه. بدون ثبت‌نام توی سایت می‌تونید نظر بدید ولی اگه ثبت‌نام کنید بهتره. ضمناً توی توییتر اینجا: twitter.com/AdelTalebi زیاد توییت می‌کنم. دوست داشتید دنبال کنید.
پی‌نوشت مهم 2: یه کم پایین‌تر، توی همین صفحه، توی ضمیمه‌ها، هم یه تصویر از خودم و یاشار توی نمایشگاه کتاب هست و هم لینک‌های دسترسی. یه نگاهی به بخش ضمایم بندازید. حالت آکاردئونی داره. با کلیک روی «آلبوم تصاویر» و «پیوندها، منابع و مراجع»، باز می‌شن.
هر نوع استفاده‌ای از محتوای سایت آزاد است. هر جا دوست داشتید با یا بدون ذکر منبع، استفاده کنید. اگر لینک بدهید که... ممنونم! فالو باشد که فبهاالمراد ❤️
شکوهی
سلام
ببش از یک سال و نیمه که کم و بیش کانالتان را پیگیری می کنم و برخی مطالب را می خوانم و بعضا برخی را به اشتراک می گذارم. چند تا از فیلمهای رایگان اموزشیتان را دیدم
چند ماه بعد از آشنایی می خواستم در دوره های حضوری ثبت نام کنم ولی یکی از دلایلی که اقدام نکردم صراحت بیانتان در جمع بود که در برخی ویدئوها یا در صوتها به چشمم امده بود . البته صداقت را می پسندم ولی برخی صراحتها را در جمع به شدت آزاردهنده و تخریب کننده می دانم.
این متن خیلی جالب بود
و قاعدتا باعث ارتقای بیشتری خواهد شد.
امیدوارم در سبک جدیدی که در پیش گرفتید موفق باشیو باشید
علی شامی
درود
عمیقأ بر این باورم که ارتباط موثر و شبکه سازی نیاز من و ما است تا قویتر شوم تا با ظرفیت تر شوم و تا قویتر و با ظرفیت تر شویم ، تا بتوانم به شکلی کارآمد عضو گروه شوم و مشارکت بجویم ، تا خطا کنم و بیاموزم و بپذیرم و اصلاح کنم ، تا بتوانیم از رهگذر این ارتباط موثر نهاد بسازیم ، نهادی که بتواند برای بهتر شدن و برای دستیابی به بهروزی و رضایت جسورانه و مطالبه گرانه تلاش کند و اقدام کند و آن زمان است که می توانم به آینده نیز امیدوار باشم
لیلا
گل گفتی
بزرگترین هنر، هنر پذیرش نقد دیگرانه
افزایش ظرفیت خودمون برای شنیدن انتقاد ها، فکر کردن در خلوت و نتیجه گیری بدون توجه به مسائل حاشیه ای. در واقع شجاعت روبرو شدن با حقیقت. همون چیزی که یه روزی گریبانمون رو می گیره. اگر زودتر به خودمون بیاییم برنده ایم.
ممنون که با حضور و تواضع ات به ما مهارت های شایستگی رو می آموزی